Imię: Avalon, godność (czyli imię inaczej mówiąc) nadana mu przez właściciela jego ojca ku pamięci pupila.
Zdrobnienie/pseudonim: Różnie go zwą, pełnym imieniem, Av, Lon, Aval… wśród wrogów nazywany jest często Czarnym Księciem, lub po angielsku, Black Prince. Jest to spowodowane jego dumą i szlachetnością, a także długością włosa.
Wiek: Cztery lata. Może wydawać niemożliwe, że w ciągu tego czasu narobił sobie godną podziwu ilość wrogów w gwarnym Minneapolis. A jednak, ten pies może zrobić wszystko.
Płeć: Męska, zwycięska, a wyrósł na dumnego i uprzejmego dżentelmena.
Data urodzin: Dziesiątego grudnia (10.12), podczas burzy śnieżnej, o ile kogoś to ciekawi.
Stanowisko: „Nie umiem wybrać jednej roli, wszystkie są ciekawe, mają swoje wady i zalety. Chyba najrozsądniej zrobię, jak zostanę pomocnikiem, może kiedyś zdecyduję się na jedną robotę.” - Avalon
Charakter: Dumny, pewny siebie szlachcic i dżentelmen – tak można by opisać Avalona w jednym zdaniu. Jednak chciałabym bardziej przybliżyć Wam osobowość tego psa. Jak już było powiedziane, jest dumny. Jednak w sensie, jaki wyraża ten oto cytat – „Obnoś się z dumą z zaletami, z wadami nie noś się wcale”. Nie omieszka niewinnie pochwalić się czymś, ale robi to tylko wtedy, gdy nie wychodzi wtedy na chwalipiętę. Możemy z tego wywnioskować, że lubi być chwalony, czemu się nie dziwię. „Zanim powiesz, że świat jest zły - przyjrzyj się sobie.” – Na podstawie tego cytatu, możemy opisać dwa zachowania psa. Przede wszystkim zanim coś palnie, zastanowi się dwa razy, jak będzie to brzmieć i jakie będzie mieć konsekwencje, a jest to zaleta istotna, ponieważ sam się nie poniża i nie wychodzi na głupiego, najprościej mówiąc. Z wielką chęcią odpowiada na pytanie tym samym, sarkastycznie, lub cytatem, więc pytający musi trochę pogłówkować w tym przypadku, co Avalon ma na myśli. Lubi również mówić zagadkami, niczym Kot z Cheshire. Pod względem towarzyskim jest przeciętny, lubi przechadzki samotne jak i z grupą. Nie robi mu to większej różnicy, przeważnie się ktoś nawinie po drodze. Z łatwością idzie mu zapoznanie się z nową sytuacją, osobą, miejscem, choć podchodzi do tego ostrożnie i rozważnie. Nie pogardzi ukradzionym pączkiem z miejscowej cukierni na rogu, ktoś może uważać, że James na za dużo mu pozwala, a jest to prawdę mówiąc w większości prawda. Zezwala na samotne przechadzki po całym mieście, wałęsanie się z innymi psami. Nie zdziwi się, gdy pies przyjdzie po niego, zacznie szczekać i spoglądać w stronę drzwi, komunikując o chęci wyjścia z wysokiego bloku, gdzie zamieszkuje ze swoim właścicielem. Honor jest dla niego rzeczą niesłychanie ważną, mała plamka (jest to przenośnia rzecz jasna) może popsuć mu humor, który pokazuje przez cały dzień. Piesek z charakterkiem, potrafiący wdać się w bójkę, czy ‘wyzywanki’. Jednak jako dżentelmen, nie skrzywdzi żadnej płci pięknej, czyli samicy. Nawet, jeśli mu podpadnie. Wtedy ograniczy się do oschłego, nieco chłodnawego tonu. Rzadko można zobaczyć krystaliczną łzę spływającą powoli po jego włosach. Smutek kryje w sobie, ale odbija to się na jego tonie i sposobie bycia, mówię o odnoszeniu się do innych osób. Z reguły nie czarują go słodkie oczka, pomijając sytuacje z samicami, urok osobisty, prościej mówiąc. Umie zawarczeć na suczkę, ale poza tym nie zrobi jej żadnej krzywdy cielesnej. Gadułą nie jest, odzywa się raczej tylko wtedy, gdy musi.
Aparycja: Wysoki pies, mierzący sobie aż 64 centymetry wzrostu, a ważący 38 kilogramów. Zwięźle mówiąc, umięśniony samiec Czarnego Owczarka Niemieckiego Długowłosego, wywodzący się z cieszącej się dużą popularnością niemieckiej hodowli. Jego sierść (a właściwie włosy) jest kruczoczarna, gdzieniegdzie przebłyski hebanowe, które tworzą wyjątkowy wygląd Avalona. Długie włosy nadają mu ‘książęcy wygląd’ (jak to ujął bezdomny pies, który oberwał od naszego samca w pysk, a pod okiem po dziś dzień widnieje blizna, która przypomina mu o przegranej bójce, z której przeciwnik wyszedł cało), stąd też wzięła się ksywka Black Prince/Czarny Książę. Ma ciemno – brązowe oczy, które pod wpływem natężenia światła zmieniają kolor na piwny, lub czekoladowy. Długi ogon, jednak nie na tyle, by pies mógł zamiatać nim podłogi. Jego właściciel musi w związku z tym pofatygować się o odkurzacz, żartobliwie mówiąc.
Historia: Niemcy, Berlin. To tutaj, w cieszącej się niemałą popularnością hodowli, narodził się Avalon. Z początku miał to samo imię, co po dziś dzień. Poczuł ciepło matki, Amnezji (nie, nie przesłyszeliście się, Amnezja – to imię jego rodzicielki), zaczął ssać. Suka zaczęła myć jego oraz rodzeństwo. Miot liczył sześć szczeniaków. Pięć suczek i jeden pies. Amy, Allegra, Arabella, Atena, Amanda i on, Avalon. Jego ojciec nosił to samo imię, z tego też powodu nazywa się tak, a nie inaczej. W wieku roku zakupiony przez 19 – letniego Jamesa Adamsona. Zabrany do gwarnego Minneapolis – „To ono nauczyło mnie życia prawdziwego psa” – Avalon. Miał zapewne na myśli przedstawiciela jego gatunku, który ma miejsce w sercu człowieka, jak i prowadzi uliczne życie, które niekoniecznie zawsze jest proste. Wychowywany w miłości i cieple. Nie licząc przechadzaniu się po ulicy. Może zastanawiacie się, czemu hycel nie złapał tego owczarka, którego nazywa zwyczajnie kundlem? Bo mu ucieka, miasto zna jak własną kieszeń i z łatwością znajduje swój blok, po czym szczeka, aby jego pan zszedł po niego, bo biedny psiaczek nie wie, jak domofonu ma użyć. Mijał dzień za dniem. Rozpędzony, z kawałkiem pizzy w ręku, wbiega w sukę i psa. Konkretniej w Fado i Audrey. Suczka przykuwa jego uwagę swoim wyjątkowym, według niego ‘urokliwym’ wyglądem. Przeprasza spacerującą dwójkę. Fado korzystając z okazji, pyta się psa o sforę. Chyba wszyscy znacie odpowiedź, jeśli nie jesteście pewni… „Nie” – otóż tak. Zaraz otrzymał propozycję przyłączenia się do Sfory Szlachetnych Serc. Zgodził się.
Zauroczenie: „Każda suczka jest piękna na swój sposób, ale wybranki serca jeszcze nie znalazłem.” – Avalon. Chyba nie do końca zgodzę się z tymi słowami, widać to jak czarno na białym, że wpadła mu w oko Audrey.
Partner: W jego sercu znajduje się miejsce tylko dla jednej suczki, o którym jeszcze jej nie powiedział.
Głos: Hozier
Zdrobnienie/pseudonim: Różnie go zwą, pełnym imieniem, Av, Lon, Aval… wśród wrogów nazywany jest często Czarnym Księciem, lub po angielsku, Black Prince. Jest to spowodowane jego dumą i szlachetnością, a także długością włosa.
Wiek: Cztery lata. Może wydawać niemożliwe, że w ciągu tego czasu narobił sobie godną podziwu ilość wrogów w gwarnym Minneapolis. A jednak, ten pies może zrobić wszystko.
Płeć: Męska, zwycięska, a wyrósł na dumnego i uprzejmego dżentelmena.
Data urodzin: Dziesiątego grudnia (10.12), podczas burzy śnieżnej, o ile kogoś to ciekawi.
Stanowisko: „Nie umiem wybrać jednej roli, wszystkie są ciekawe, mają swoje wady i zalety. Chyba najrozsądniej zrobię, jak zostanę pomocnikiem, może kiedyś zdecyduję się na jedną robotę.” - Avalon
Charakter: Dumny, pewny siebie szlachcic i dżentelmen – tak można by opisać Avalona w jednym zdaniu. Jednak chciałabym bardziej przybliżyć Wam osobowość tego psa. Jak już było powiedziane, jest dumny. Jednak w sensie, jaki wyraża ten oto cytat – „Obnoś się z dumą z zaletami, z wadami nie noś się wcale”. Nie omieszka niewinnie pochwalić się czymś, ale robi to tylko wtedy, gdy nie wychodzi wtedy na chwalipiętę. Możemy z tego wywnioskować, że lubi być chwalony, czemu się nie dziwię. „Zanim powiesz, że świat jest zły - przyjrzyj się sobie.” – Na podstawie tego cytatu, możemy opisać dwa zachowania psa. Przede wszystkim zanim coś palnie, zastanowi się dwa razy, jak będzie to brzmieć i jakie będzie mieć konsekwencje, a jest to zaleta istotna, ponieważ sam się nie poniża i nie wychodzi na głupiego, najprościej mówiąc. Z wielką chęcią odpowiada na pytanie tym samym, sarkastycznie, lub cytatem, więc pytający musi trochę pogłówkować w tym przypadku, co Avalon ma na myśli. Lubi również mówić zagadkami, niczym Kot z Cheshire. Pod względem towarzyskim jest przeciętny, lubi przechadzki samotne jak i z grupą. Nie robi mu to większej różnicy, przeważnie się ktoś nawinie po drodze. Z łatwością idzie mu zapoznanie się z nową sytuacją, osobą, miejscem, choć podchodzi do tego ostrożnie i rozważnie. Nie pogardzi ukradzionym pączkiem z miejscowej cukierni na rogu, ktoś może uważać, że James na za dużo mu pozwala, a jest to prawdę mówiąc w większości prawda. Zezwala na samotne przechadzki po całym mieście, wałęsanie się z innymi psami. Nie zdziwi się, gdy pies przyjdzie po niego, zacznie szczekać i spoglądać w stronę drzwi, komunikując o chęci wyjścia z wysokiego bloku, gdzie zamieszkuje ze swoim właścicielem. Honor jest dla niego rzeczą niesłychanie ważną, mała plamka (jest to przenośnia rzecz jasna) może popsuć mu humor, który pokazuje przez cały dzień. Piesek z charakterkiem, potrafiący wdać się w bójkę, czy ‘wyzywanki’. Jednak jako dżentelmen, nie skrzywdzi żadnej płci pięknej, czyli samicy. Nawet, jeśli mu podpadnie. Wtedy ograniczy się do oschłego, nieco chłodnawego tonu. Rzadko można zobaczyć krystaliczną łzę spływającą powoli po jego włosach. Smutek kryje w sobie, ale odbija to się na jego tonie i sposobie bycia, mówię o odnoszeniu się do innych osób. Z reguły nie czarują go słodkie oczka, pomijając sytuacje z samicami, urok osobisty, prościej mówiąc. Umie zawarczeć na suczkę, ale poza tym nie zrobi jej żadnej krzywdy cielesnej. Gadułą nie jest, odzywa się raczej tylko wtedy, gdy musi.
Aparycja: Wysoki pies, mierzący sobie aż 64 centymetry wzrostu, a ważący 38 kilogramów. Zwięźle mówiąc, umięśniony samiec Czarnego Owczarka Niemieckiego Długowłosego, wywodzący się z cieszącej się dużą popularnością niemieckiej hodowli. Jego sierść (a właściwie włosy) jest kruczoczarna, gdzieniegdzie przebłyski hebanowe, które tworzą wyjątkowy wygląd Avalona. Długie włosy nadają mu ‘książęcy wygląd’ (jak to ujął bezdomny pies, który oberwał od naszego samca w pysk, a pod okiem po dziś dzień widnieje blizna, która przypomina mu o przegranej bójce, z której przeciwnik wyszedł cało), stąd też wzięła się ksywka Black Prince/Czarny Książę. Ma ciemno – brązowe oczy, które pod wpływem natężenia światła zmieniają kolor na piwny, lub czekoladowy. Długi ogon, jednak nie na tyle, by pies mógł zamiatać nim podłogi. Jego właściciel musi w związku z tym pofatygować się o odkurzacz, żartobliwie mówiąc.
Historia: Niemcy, Berlin. To tutaj, w cieszącej się niemałą popularnością hodowli, narodził się Avalon. Z początku miał to samo imię, co po dziś dzień. Poczuł ciepło matki, Amnezji (nie, nie przesłyszeliście się, Amnezja – to imię jego rodzicielki), zaczął ssać. Suka zaczęła myć jego oraz rodzeństwo. Miot liczył sześć szczeniaków. Pięć suczek i jeden pies. Amy, Allegra, Arabella, Atena, Amanda i on, Avalon. Jego ojciec nosił to samo imię, z tego też powodu nazywa się tak, a nie inaczej. W wieku roku zakupiony przez 19 – letniego Jamesa Adamsona. Zabrany do gwarnego Minneapolis – „To ono nauczyło mnie życia prawdziwego psa” – Avalon. Miał zapewne na myśli przedstawiciela jego gatunku, który ma miejsce w sercu człowieka, jak i prowadzi uliczne życie, które niekoniecznie zawsze jest proste. Wychowywany w miłości i cieple. Nie licząc przechadzaniu się po ulicy. Może zastanawiacie się, czemu hycel nie złapał tego owczarka, którego nazywa zwyczajnie kundlem? Bo mu ucieka, miasto zna jak własną kieszeń i z łatwością znajduje swój blok, po czym szczeka, aby jego pan zszedł po niego, bo biedny psiaczek nie wie, jak domofonu ma użyć. Mijał dzień za dniem. Rozpędzony, z kawałkiem pizzy w ręku, wbiega w sukę i psa. Konkretniej w Fado i Audrey. Suczka przykuwa jego uwagę swoim wyjątkowym, według niego ‘urokliwym’ wyglądem. Przeprasza spacerującą dwójkę. Fado korzystając z okazji, pyta się psa o sforę. Chyba wszyscy znacie odpowiedź, jeśli nie jesteście pewni… „Nie” – otóż tak. Zaraz otrzymał propozycję przyłączenia się do Sfory Szlachetnych Serc. Zgodził się.
Zauroczenie: „Każda suczka jest piękna na swój sposób, ale wybranki serca jeszcze nie znalazłem.” – Avalon. Chyba nie do końca zgodzę się z tymi słowami, widać to jak czarno na białym, że wpadła mu w oko Audrey.
Partner: W jego sercu znajduje się miejsce tylko dla jednej suczki, o którym jeszcze jej nie powiedział.
Głos: Hozier
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz